8. De wijze man
“Martine, heb je een afspraak met deze man?” Nope. Geen idee! Tien minuten later zat hij boven voor een intake. Ahmad komt uit Afghanistan. Hij kwam zich aanmelden voor school. Op papier is Ahmad 18 jaar en mag hij dus nog naar school. Nu is het alleen zo dat ik mij jong voel naast Ahmad. Dat overkomt me wel eens vaker maar wij hanteren netjes de leeftijd die op hun ID staat, trekken een keer onze wenkbrauwen op, oordelen verder niet en schrijven ze in.
Ahmad heeft een hart van goud. Hij is een correcte, lieve en zorgzame jongen. Hoe hij bij ons terecht gekomen is weet ik niet, maar ik vermoed dat hij op een alleenstaande minderjarige vreemdeling (AMV) locatie heeft gezeten, meerderjarig werd en toen naar een regulier AZC moest. Ahmad is alleen en eenzaam. Iedere dag staat hij als eerste voor de deur, doet goed mee in de lessen, maar heeft helaas weinig aansluiting met de rest. Hij komt mij altijd netjes begroeten met een hand. Vandaag kwam hij in de gang naar mij toe;
“Juf, mag ik mooie vraag?”
“Ja, natuurlijk! Wat wil je vragen?”
“Waarom jij altijd zo lief? Ik ken veel docenten maar niemand zelfde lief als jij!”
Ik gaf hem een dikke knuffel en vertelde hem dat hij het verdiende dat mensen lief tegen hem deden.
Helaas heeft Ahmad een ‘negatief’ gekregen en zal hij terug moeten naar Afghanistan. Wanneer? Geen idee! Maar ik vermoed dat ik hem nog maar een paar keer zal zien. Hij wil niet weg, hij wil niet terug. Het leven is gevaarlijk voor hem in Afghanistan. Wanneer een docent hem eerlijk een keer confronteert met het feit dat hij vele malen ouder lijkt geeft hij aan dat hij zoveel mee heeft gemaakt en er daarom zo op leeftijd uitziet.
Of Ahmad terug gaat weet ik niet, misschien verdwijnt hij in de illegaliteit. Een manier van leven dat deze jongen niet verdient. Hij is zo lief, betrouwbaar en een harde werker. Niet de snelste en zeker niet de slimste, maar een werkgever zou zich gelukkig prijzen met een jongen als hij. Evenals een eventueel vriendinnetje of latere vrouw die hij zou mogen treffen.
Wat er nu met hem gebeurt? Ik weet het niet. Missen zal ik hem!
Inmiddels heeft het verhaal van “deze man” nog een heel vervolg gekregen en wordt later nog vervolgd helaas met de titel: toppunt van eenzaamheid…
Deel 2 van dit verhaal lezen? Klik hier.
De namen in dit verhaal zijn veranderd om de privacy van mijn leerlingen te beschermen.
