Martine Jacobs: ‘Ik heb mijn hart verloren aan de alleenstaande minderjarige vluchtelingen’

Op tweede kerstdag komen drie vrouwen uit Midden-Limburg aan op Lesbos. ZE gaan een week langs vluchtelingen helpen op het Griekse eiland. Het is een druppel op de gloeiende plaat.

Martine Jacobs (37) werkt op een school in een asielzoekerscentrum. De problematiek van leerlingen is groot en divers. „Mijn doel is dat kinderen kunnen landen en weer eens een lach op hun gezicht krijgen.”

Martine Jacobs geeft les aan een groepje met analfabete vluchtelingen. “Er zitten 12-jarigen in, maar ook oudere jongens. Die laatsten zijn vaak nog nooit naar school geweest. En zijn net zo enthousiast als ze de Nederlandse namen van kleuren hebben geleerd. Dat sta ik dan vor de webcam uit te leggen met verschillende potloden.”

Ze is heus geen asielknuffelaar. Maar docente Martine Jacobs (37) wil wel dat mensen meer begrip krijgen voor de kinderen die naar Nederland zijn gevlucht. Daarom verwerkt ze al haar ervaringen in een blog. „Ik heb weinig grenzen, heb ik gemerkt.”